Posts

De Chabotten: Gezinsverpakking

Afbeelding
De Boekenweekgeschenken van de afgelopen jaren waren zeer geslaagd. “ Leon & Juliette ” van Annejet van der Zijl (2020), “ Wat wij zagen ” van Hanna Bervoets (2021), “ Monterosso mon amour ” van Ilja Leonard Pfeijffer (2022) en “ De eerlijke vinder ” van Lize Spit (2023) waren literaire cadeautjes van formaat in een notendop. De Stichting CPNB koos dit jaar voor een gewaagd experiment. Het hele gezin van Bart Chabot mocht ongeveer 28.000 woorden schrijven over het thema “Bij ons in de familie”. Vooraf werd al de nodige kritiek geleverd. Zo werd de vraag gesteld waarom de rij van grote schrijvers wordt onderbroken door de Chabotten van wie enkelen zeker (nog) niet bekend zijn door hun literaire vakmanschap. “Gezinsverpakking” heet het boekje. Yolanda Chabot is de verbindende factor in het gezin. Zo ook in het boekje. Met alleraardigste korte “Mamastippen” (de originele pendant van moedervlekken) worden de bijdragen van de vijf mannen van het gezin aan elkaar geplakt. Bart komt m

Arnon Grunberg: Iemand anders

Afbeelding
Het korte verhaal “Iemand anders” van Arnon Grunberg verscheen in december 2007 in de reeks Literaire Juweeltjes. En het is ook daadwerkelijk een sieraad. In de eerste zin wordt Aron Barshay treffend omschreven. “Hij is een gewilde vrijgezel, hij heeft werk met aanzien, psychiater, hij is niet oud, 38, hij is kinderloos, nooit getrouwd geweest, hij is niet kaal, hij heeft, beseft hij als hij zich ’s ochtends scheert, nauwelijks lichamelijke gebreken, en hij verzorgt zichzelf goed.” Aron heeft het voor elkaar, alleen heeft hij de ware vrouw nog steeds niet ontmoet. Begaan met het lot van meisjes in Chinese weeshuizen heeft hij het plan opgevat een Chinees meisje te adopteren. Op een uitgaansavond ontmoet hij Madison, een intrigerende jongedame. Op een bijzondere manier ontstaat er een klik tussen hen. Ze gaan naar Arons appartement en genieten. De volgende dag gaat Madison weg met achterlating van haar telefoonnummer. Aron is verliefd op haar geworden, doch alle pogingen tot con

Joost de Vries: Hogere machten

Afbeelding
Joost de Vries (1983) is adjunct-hoofdredacteur en kunstredacteur van het opinieweekblad De Groene Amsterdammer. Daarnaast is hij schrijver. Zijn eerste boek “Clausewitz” dateert van 2010 en werd gevolgd door diverse andere boeken. Op 16 januari 2024 verscheen zijn nieuwste roman “Hogere machten”. James Willem Welmoed gaat in het eerste decennium van de vorige eeuw op vijfjarige leeftijd met zijn ouders naar Engeland alwaar zijn grootvader op sterven ligt. Later verhuist het gezin naar Oegstgeest. Daar wordt hij als buitenbeentje op de lagere school flink gepest, niet alleen door medeleerlingen maar ook door een onderwijzeres. In het leger wordt hij uitgezonden naar Indië waar hij veel leert van kolonel Wim De La Woestijne. Een trouwe metgezel aldaar wordt de merkwaardige luitenant Hulst. Diens escapades zijn nogal opmerkelijk. Tijdens zijn verblijf in Bandoeng ontmoet James de jonge Elizabeth, dochter van baron Van Elzenburg. Tussen de twee ontstaat een romance, en dat terwijl James

Mensje van Keulen: De ring

Afbeelding
  Het Literaire Juweeltje van maart 2023 “De ring” bevat vier korte verhalen van Mensje van Keulen. In het titelverhaal raakt Simone haar trouwring kwijt. Haar man Patrick zit haar op een nogal irritante manier op de huid. Na een wonderlijke speurtocht naar de ring neemt het verhaal een even onverwachte als hilarische wending. “De juiste zijde” gaat over een man genaamd Nyland die bij thuiskomst in het schemerdonker bij zijn huis een gestalte ziet. In verwarring meent hij daarin mensen te herkennen die het zeker niet kunnen zijn. Allerlei weemoedige herinneringen steken de kop op. Het meisje in “De kunst van het kijken” (vermoedelijk een alter ego van Mensje) heeft enkele minder goede ervaringen op een middelbare meisjesschool van de nonnen. Als die vertrekken en worden opgevolgd door “gewone” leraren van diverse pluimage, bloeit ze op. Vooral de leraar Nederlands spreekt haar aan. Tenslotte bewijst Mensje van Keulen met “Duivelseiland” dat zij ook spannende korte verhalen kan sc

Thomas Brussig: Het kortste stukje van de Sonnenallee

Afbeelding
De in 1964 in Oost-Berlijn geboren Thomas Brussig schreef in 1999 de roman die medio januari 2024 als heruitgave in Nederland verscheen onder de titel “Het kortste stukje van de Sonnenallee”. Het is een wel heel bijzonder boek, want het heeft alle kenmerken van een ware satire over het leven in de DDR. Een klein stukje van de Sonnenallee in Berlijn werd direct na WO II aan Oost-Duitsland toebedeeld. Aldaar speelt het verhaal zich af. De vriendengroep van de jongeling Micha Kuppisch bestaat uit Mario, Kuif, Bril en Dikke. Zij vatten het naargeestige leven in de DDR lichtvoetig op en steken de draak met instituties als de Stasi en de Vopo grenswachten. Zo hebben zij een hilarisch gesprek van wijkagent Hörkefeld die zichzelf erg belangrijk vindt en prat gaat op zijn rang. De jongens zijn gek op de beeldschone Miriam die echter louter oog heeft voor West-Berlijnse jongens. Als Miriam aan Micha een kus belooft, wordt hij onzeker en raakt geheel in de ban van het prachtige meisje dat hem e

Vrouwenthriller?!

Afbeelding
In recensies en andersoortige publicaties over thrillers wordt meer dan incidenteel het begrip “vrouwenthriller” gebruikt. Wat mag dat dan wel voor een boek zijn? Een blik in de nieuwste (zestiende) editie van Van Dale (2022) leert dat het lemma “vrouwenthriller” daarin niet is opgenomen. Het woord staat ook niet in het Groene Boekje. In mijn simpele benadering als taalpurist betekent zulks dat het woord niet bestaat in de Nederlandse taal. Maar goed, het wordt wel degelijk te pas en te onpas gebruikt. Ik heb het één keer met de nodige schroom zelf gebruikt en wel in mijn recensie van “ Dodelijke cocktail ” van Nadine Barroso op 9 augustus 2023. De betekenis van het woord lijkt door de samenstellende zelfstandig naamwoorden voor de hand te liggen, doch het begrip is zeker niet eenduidig. Dus moeten we op zoek gaan naar een sluitende definitie teneinde de exacte betekenis te achterhalen. Een zoektocht op internet levert op dit punt opvallend genoeg nauwelijks iets op. De website sch

Claire Keegan: Op het allerlaatste moment

Afbeelding
Van de Ierse schrijfster Claire Keegan verscheen op 8 februari 2024 de bundel van bescheiden omvang “Op het allerlaatste moment” met drie korte “verhalen over mannen en vrouwen”. Keegan krijgt de omschrijving “Booker Prize finalist” mee, voorwaar een stevige aanbeveling. In het titelverhaal vraagt Cathal aan Sabine met hem te trouwen. Zij komt voor het aanstaande huwelijk al bij hem wonen. Dan raakt Cathal geblokkeerd door een paar scherpe opmerkingen van Sabine over mannen. “Ze zei dat het tegenwoordig misschien wat aan het veranderen was, maar dat de meeste mannen van jouw leeftijd gewoon willen dat wij onze mond houden en jullie geven wat jullie willen, dat jullie verwend zijn en dat jullie niks van ons moeten hebben als jullie je zin niet krijgen.” En even later denkt Cathal daarover het volgende: “Dat was het probleem met vrouwen die niet verliefd meer waren: de sluier van de romantiek viel hun van de ogen, ze keken dwars door je heen.” Het huwelijk gaat niet door, en Cath